Όλες οι αρθρώσεις στο ανθρώπινο σώμα έχουν δύο εχθρούς που τους εμποδίζουν να λειτουργήσουν πλήρως. Πρόκειται για αρθροπάθεια και αρθρίτιδα, ωστόσο, παρά το γεγονός ότι έχουν ομοιότητα στο όνομα, αυτές είναι δύο διαφορετικές παθολογικές διεργασίες που επηρεάζουν τον ιστό του χόνδρου των αρθρώσεων. Παρακάτω θα εξετάσουμε πώς η αρθροπάθεια διαφέρει από την αρθρίτιδα.
Όπως γνωρίζετε, ο χόνδρος διασφαλίζει τη λειτουργία των αρθρώσεων. Ο χόνδρος είναι ισχυρός, ανθεκτικός λόγω του ότι στερείται αιμοφόρων αγγείων και νευρικών απολήξεων. Χάρη σε αυτό, μετριάζεται το άγχος στους ιστούς, όπου υπάρχουν τριχοειδή αγγεία ή νευρικές ίνες.
Όταν ένα άτομο κινείται, ο ιστός του χόνδρου προάγει την ανώδυνη, απρόσκοπτη περιστροφή των κεφαλών των οστών στην κοιλότητα των αρθρώσεων, αποτρέποντας έτσι τη ζημιά στην άρθρωση από τριβή. Κατά το άλμα, το περπάτημα, ο χόνδρος μαλακώνει το φορτίο, εκτελώντας τη λειτουργία απορρόφησης κραδασμών.
Η οστεοαρθρίτιδα και η αρθρίτιδα οδηγούν σε δυσκαμψία των αρθρώσεων, η οποία εμποδίζει ένα άτομο να ζήσει μια φυσιολογική ζωή λόγω περιορισμένης κίνησης. Υπάρχουν πολλά συμπτώματα στα οποία οι δύο ασθένειες είναι παρόμοιες, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα συμπτώματα που είναι θεμελιωδώς διαφορετικά.
Φυσιολογικές διεργασίες που προκαλούνται από αρθρίτιδα
Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος στην άρθρωση. Με την αρθρίτιδα, ξεκινά η διαδικασία φλεγμονής του ιστού του χόνδρου.
Στην άρθρωση, η αρθρίτιδα επηρεάζει:
- κάψουλα άρθρωσης
- αρθρικό υγρό, το οποίο λιπαίνει και θρέφει τους ιστούς και την κοιλότητα της άρθρωσης.
- βρίσκεται κατά μήκος των άκρων της αρθρικής μεμβράνης.
Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με αρθρίτιδα συχνά παραπονιούνται για πόνο, δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Η φλεγμονώδης περιοχή αρχίζει να γίνεται κόκκινη και η θερμοκρασία αυξάνεται ακόμη και στο σημείο της αρθρίτιδας ή της πολυαρθρίτιδας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το σύνδρομο πόνου είναι επίσης αισθητό στην ζευγαρωμένη άρθρωση στον άλλο βραχίονα ή πόδι.
Ένα σύμπτωμα που ανησυχεί τον ασθενή παρουσία αρθρίτιδας και πολυαρθρίτιδας είναι το πρήξιμο των εξωτερικών ιστών της άρθρωσης.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι λειτουργίες είναι μειωμένες, δεν παρατηρείται παραμόρφωση της δομής. Η αρθρίτιδα προκαλεί την εμφάνιση φλεγμονώδους διαδικασίας ιστού χόνδρου, που προκαλείται από τραύμα, λοίμωξη ή μεταβολικές διαταραχές. Αυτή η ασθένεια είναι εντελώς θεραπεύσιμη, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής συμμορφώνεται με τις συστάσεις του γιατρού κατά τη διάρκεια της θεραπείας και δεν χρησιμοποιεί μη επαληθευμένες λαϊκές θεραπείες για την αρθρίτιδα. Εάν η διαδικασία αυτή επιτρέπεται να συνεχίσει, η ασθένεια θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των αρθρώσεων.
Φυσιολογικές διεργασίες που προκαλούνται από αρθροπάθεια
Η παρουσία αρθρώσεων ή σπονδυλοαρθρώσεων οδηγεί σε παθολογικές διεργασίες που συμβαίνουν στην κοιλότητα της άρθρωσης. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αγγεία στον ιστό του χόνδρου, τρέφεται με το αρθρικό υγρό, το οποίο περιέχει πολλά στοιχεία.
Όταν ένα άτομο φτάσει στα γηρατειά, οι μεταβολικές διεργασίες στο σώμα του αρχίζουν να επιβραδύνονται, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της διατροφής του χόνδρου, γεγονός που οδηγεί στην επιδείνωση του.
Ο χόνδρος με διάφορα είδη αρθρώσεων γίνεται λεπτότερος και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις λειτουργίες απορρόφησης κραδασμών. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς αρχίζουν να αισθάνονται σύνδρομο πόνου τη στιγμή που εμπλέκεται η άρθρωση.
Σε αυτήν την περίπτωση, δεν έχει νόημα να παίρνετε αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την αρθροπάθεια, καθώς δεν υπάρχει φλεγμονώδης διαδικασία. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται σε ηλικιωμένους. Η εμφάνισή του επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής ενός ατόμου. Αυτοί οι άνθρωποι που τρώνε σωστά, έχουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, η αρθροπάθεια, κατά κανόνα, δεν εμφανίζεται.
Επίσης, ένας άλλος παράγοντας για το πώς η αρθρίτιδα διαφέρει από την αρθρώσεις είναι ότι, σε αντίθεση με την πρώτη, με τη δεύτερη ασθένεια δεν υπάρχει οίδημα, ερυθρότητα των ιστών.
Επίσης, η αρθροπάθεια διαφέρει στο ότι επηρεάζει μια συγκεκριμένη άρθρωσηΕάν επηρεάζει μια άρθρωση στο ένα χέρι, τότε δεν θα είναι στο άλλο. Συχνά εμφανίζεται σε μεγάλες αρθρώσεις όπως το ισχίο ή το γόνατο.
Διαφορετικά και παρόμοια χαρακτηριστικά ασθενειών
Παρόμοια συμπτώματα:
- το πρωί, ένα άτομο αισθάνεται μούδιασμα και δυσκαμψία στην άρθρωση.
- απώλεια της πλήρους κίνησης των άκρων.
- πόνος κατά τη μετακίνηση της προσβεβλημένης άρθρωσης.
Αυτά είναι συμπτώματα εγγενή σε δύο ασθένειες, αλλά ο πόνος έχει διαφορετικό χαρακτήρα, ο τόπος εμφάνισης, η διάρκεια των αισθήσεων είναι διαφορετική. Κατά κανόνα, ο γιατρός βασίζεται σε αυτές τις ενδείξεις κατά τη διάγνωση.
Διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας
- Με την αρθρίτιδα στο σημείο της προσβεβλημένης άρθρωσης, παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος, αυτή η διαδικασία προκαλείται από φλεγμονή. Αλλά με την αρθροπάθεια, παρά το γεγονός ότι η εκφυλιστική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη, αυτό το σύμπτωμα απουσιάζει.
- Η αρθρίτιδα οδηγεί σε διόγκωση των άνω ιστών, με τη δεύτερη ασθένεια αυτό το σύμπτωμα απουσιάζει.
- Η παρουσία πολυαρθρίτιδας, αρθρίτιδας λόγω φλεγμονής μπορεί να οδηγήσει σε υποδόρια οζίδια. Τέτοια συμπτώματα δεν είναι εγγενή στην αρθροπάθεια.
- Η αρθροπάθεια προκαλεί μια διαδικασία παραμόρφωσης στην άρθρωση και, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία (χρησιμοποιώντας αλοιφές για αρθρώσεις ή άλλες μεθόδους), θα καταστεί ανενεργή. Η παρουσία πολυαρθρίτιδας ή αρθρίτιδας δεν οδηγεί σε παραμόρφωση.
- Λόγω της φλεγμονής στην αρθρίτιδα, το δέρμα στην πληγείσα περιοχή είναι πιο κόκκινο. Η δεύτερη ασθένεια δεν αλλάζει το χρώμα του δέρματος.
Παρόμοια σημεία και οι διαφορές τους
Υπάρχουν διάφορες αποχρώσεις που μπορούν να διαγνωστούν κατά τη μελέτη. Στη συνέχεια, θα περιγραφούν συμπτώματα με ατομικά και παρόμοια συμπτώματα.
Επώδυνες αισθήσεις
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το σύνδρομο πόνου εμφανίζεται και στις δύο ασθένειες. Ωστόσο, η αρθρίτιδα πρέπει να χαρακτηρίζεται από την παρουσία φλεγμονής που οδηγεί σε πόνο. Η ίδια η φύση του πόνου είναι οξεία και μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και τη νύχτα ή αμέσως μετά το ξύπνημα.
Πολλοί άνθρωποι επιδεινώνουν την κατάσταση όταν χρησιμοποιούν μια νέα θαυματουργή κρέμα ή ένα φάρμακο που διαφημίζεται στο Διαδίκτυο για τη θεραπεία της πολυαρθρίτιδας. Κάθε καλός γιατρός θα σας πει ότι δεν μπορείτε να συνταγογραφήσετε ανεξάρτητα τη θεραπεία της αρθρίτιδας.
Όσον αφορά την αρθροπάθεια, ο πόνος εμφανίζεται λόγω της υποβάθμισης του ιστού του χόνδρου, ως αποτέλεσμα του οποίου δεν είναι σε θέση να μετριάσει το φορτίο. Όταν δεν υπάρχει απόσβεση, η συσκευή οστού τραυματίζεται.
Ένα άτομο αισθάνεται πόνο πόνου μετά από μεγάλες βόλτες ή όταν κάνει ασκήσεις που βάζουν φορτίο στην άρθρωση. Όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά η ασθένεια, ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ήπια δυσφορία, αλλά καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η κατάσταση επιδεινώνεται. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να πάρετε όχι μόνο χάπια ή άλλο φάρμακο για αρθρίτιδα, η θεραπεία πρέπει να είναι περίπλοκη και να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ενός γιατρού.
Διαδικασία παραμόρφωσης
Και οι δύο ασθένειες μπορούν να αλλάξουν τη δομή της άρθρωσης. Η αρθρίτιδα μπορεί να αναγνωριστεί από εξωτερικές φυσιολογικές αλλαγές που είναι ορατές κατά την οπτική επιθεώρηση: αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας, ερυθρότητα, οίδημα και σχηματισμός κόμβων.
Συχνά, η αρθρίτιδα συνοδεύεται από: αδυναμία, αυξημένη εφίδρωση, ψωρίαση. Μόνο ορισμένοι τύποι αρθρίτιδας μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή στη δομή της άρθρωσης - αυτές είναι η οστεοαρθρίτιδα και η τραυματική αρθρίτιδα.
Η αρθροπάθεια θεωρείται μια πιο ύπουλη ασθένεια, καθώς δεν εκδηλώνεται εξωτερικά. Ωστόσο, η ενεργή παραμόρφωση ιστού εμφανίζεται στην κοιλότητα της άρθρωσης. Ο χόνδρος γίνεται λεπτότερος και, ως αποτέλεσμα, ο ιστός των οστών εκτίθεται σε ασυνήθιστο στρες.
Φλεγμονή
Με αρθρίτιδα, οίδημα εμφανίζεται στην περιοχή της προσβεβλημένης άρθρωσης. Ο λόγος για αυτό είναι το φλεγμονώδες αρθρικό φιλμ, το οποίο βρίσκεται στη μέση της κάψουλας. Κατά την εξέταση των αναλύσεων του ασθενούς, διαπιστώνεται αυξημένο επίπεδο λευκοκυττάρων. Κατά κανόνα, η παρουσία λοίμωξης ή τραυματισμού οδηγεί στην εμφάνιση μιας φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η αρθροπάθεια δεν οδηγεί σε αύξηση των λευκοκυττάρων, καθώς δεν υπάρχει φλεγμονή. Η διαδικασία εκφυλισμού ξεκινά σταδιακά, και συχνά ένα άτομο δεν παρατηρεί καν συμπτώματα.
Κλικ και δυσλειτουργία
Ένα σύμπτωμα αρθροπάθειας είναι μια κρίσιμη στιγμή σε μια πονόλαιμη άρθρωση. Ο λόγος για αυτό είναι ο φθαρμένος ιστός χόνδρου, ο οποίος προκαλεί πόνο κατά την αλληλεπίδραση των οστών ιστών. Ωστόσο, ο τραυματισμός δεν δείχνει πάντα την παρουσία μιας ασθένειας, ένα υγιές άτομο μπορεί επίσης να ακούσει κλικ. Με την αρθροπάθεια, ο ήχος θα είναι τραχύς και ξηρός.
Με την αρθρίτιδα, δεν υπάρχει κρίση, καθώς ως αποτέλεσμα της φλεγμονής, η άρθρωση διογκώνεται και δεν μπορεί να κινηθεί πλήρως, ο ιστός του χόνδρου εκτελεί τις λειτουργίες του.
Κοινή κινητικότητα
Και οι δύο αυτές ασθένειες έχουν μια κοινή συμπτωματολογία επίσης επειδή περιορίζουν την κινητικότητα των αρθρώσεων. Ωστόσο, οι λόγοι για την ακαμψία είναι διαφορετικοί.
Μείωση της κινητικής δραστηριότητας της άρθρωσης με αρθροπάθεια προκαλείται από την αραίωση του ιστού του χόνδρου, ενώ στην έναρξη της νόσου δεν υπάρχει καθόλου τέτοιο σύμπτωμα. Στην αρθρίτιδα, η δυσκαμψία προκαλείται από φλεγμονή και είναι εκτεταμένη. Η άρθρωση είναι πλήρως παράλυτη.
Γενικές και ειδικές αιτίες εμφάνισης
Συχνές αιτίες ασθενειών είναι τραυματισμοί που έχει λάβει ένα άτομο ενώ τρέχει ή πηδά. Επίσης, η τακτική και βαριά φόρτωση της άρθρωσης μπορεί να οδηγήσει σε αυτό. Για το λόγο αυτό, οι ασθένειες απαντώνται συχνότερα σε επαγγελματίες αθλητές. Ένας άλλος λόγος είναι σοβαρή ή συχνή υποθερμία, αυτό συμβαίνει συχνά στις αρθρώσεις των άκρων.
Η αρθρίτιδα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της φλεγμονής που προκαλείται από την εμφάνιση λοίμωξης στο σώμα · αυτό δεν είναι τυπικό για την αρθρίτιδα. Δεδομένου ότι η φλεγμονή είναι μια διαδικασία ολόκληρου του σώματος, η αρθρίτιδα είναι μόνο συνέπεια. Προκειμένου να θεραπευτεί η ασθένεια, είναι απαραίτητο να ανακαλύψουμε την αιτία της έναρξης της φλεγμονώδους διαδικασίας και να την εξαλείψουμε. Επίσης, το υπερβολικό βάρος μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση αρθρίτιδας λόγω του γεγονότος ότι ασκεί πίεση στις αρθρώσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, οι αρθρώσεις των κάτω άκρων και του μυοσκελετικού συστήματος διατρέχουν κίνδυνο.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ξεχωριστή ασθένεια, καθώς αυτή η διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με τη γενική κατάσταση του σώματος. Οι λόγοι για την εμφάνισή του κρύβονται σε μια μικρή ποσότητα ουσιών που εισέρχονται στο σώμα λόγω ακατάλληλης διατροφής. Επίσης, οι κακές συνήθειες, όπως το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ, μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια. Συχνά η εμφάνισή του προωθείται από ασθένειες του κυκλοφορικού σωλήνα και από ορμονικές διαταραχές. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κυρίως οι ηλικιωμένοι πάσχουν από αρθροπάθεια.
Ποιος κινδυνεύει
Ένα άτομο σε οποιαδήποτε ηλικία είναι ευαίσθητο στην αρθρίτιδα. Η ασθένεια που προκαλείται από τη μόλυνση επηρεάζει ακόμη και τα μωρά. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από αρθρίτιδα.
Όσον αφορά την αρθροπάθεια, οι ηλικιωμένοι πάσχουν από αυτήν. Κατά κανόνα, η παραμόρφωση της δομής του ιστού του χόνδρου ξεκινά σε άτομα άνω των 60 ετών. Το γεγονός είναι ότι όσο πιο ηλικιωμένο είναι ένα άτομο, τόσο πιο αργές είναι οι μεταβολικές διαδικασίες στο σώμα, αυτό επηρεάζεται επίσης από τον τρόπο ζωής του ατόμου. Και παρεμπιπτόντως, όσοι έχουν αρθρίτιδα είναι πιο ευαίσθητοι στην αρθρίτιδα.
Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα που έχουν κακές συνήθειες, εκθέτουν το σώμα τους σε κανονική σωματική δραστηριότητα και τρώνε άσχημα.
Συχνές στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας
Για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών, λαμβάνονται εν μέρει τα ίδια μέτρα:
- ο ασθενής πρέπει να αποκλείσει οποιοδήποτε άγχος, να δημιουργήσει ένα φειδωλό σχήμα ·
- Πάρτε φάρμακα που αποκαθιστούν τον όγκο του χόνδρου και τα θρέφουν.
- να εκτελέσετε θεραπεία άσκησης σε συνδυασμό με μασάζ για τη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα και τη ροή του αίματος στην αρρώστια
- η χρήση αναλγητικών για την ανακούφιση του πόνου
- ο γιατρός συνταγογραφεί ενδοαρθρικό αποκλεισμό με τη μορφή ενέσεων.
- οξυγόνωση της άρθρωσης
- ο ασθενής μεταβαίνει σε μια σύνθετη διατροφή.
Η θεραπεία, ειδικότερα, ποικίλει κατά τη διάρκεια των αντιβιοτικών για τη λοιμώδη αρθρίτιδα τύπου για τη θεραπεία της υποκείμενης αιτίας της νόσου.
Όταν το στάδιο προχωρήσει, καταφεύγουν στη χειρουργική επέμβαση ως θεραπεία. Αυτή η ανάγκη προκύπτει όταν ο ιστός του χόνδρου καταστρέφεται πλήρως. Σε αυτήν την περίπτωση, εγκαθίσταται ένας προσθετικός σύνδεσμος.